bonenboot
Storm Francis heeft gelukkig weinig schade veroorzaakt in de tuin. Alleen een rij coco-rose bonen is omgezakt. Het leek wel een soort drakenschip! Gelukkig konden we dit met zijn allen weer overeind trekken en kunnen de bonen nog een weekje verder groeien want ze staan pas voor volgende week op de planning.
De andere bonen, de groene bonen zoals de cobra, de paarse blauhilde en de gele neckargold stonden nog fier overeind en plukken we nu alweer 3 weken. De snijbonen zijn wel al voorbij. Deze zijn gevoeliger voor schimmels en voor trips die ervoor zorgen dat we alleen nog maar rare snijbonen oogsten, met kronkels enzo.
De suikermaïs is klaar. Al een paar weken kijken we even onder de rokken om de kleur van de kolven te controleren. Niet alleen de kleur is een indicatie of ze al oogstrijp zijn, helaas ook de vogels. Als die eraan beginnen zijn de kolven goed op smaak. Dus er kan wat zijn voorgeproefd door de duiven... Ik hou zelf ervan de kolven te poffen/grillen op open vuur. Maak een vuurtje (in een bbq of vuurschaal) en als de vlammen laag zijn en de kolen heet dan rooster je de kolven in 30-40 minuten in het blad. Een beetje verbrand buitenblad is niet erg, zolang de korrels maar niet bereikt worden. Zo nu en dan check je de kleur van de kolf. Is deze mooi verkleurd naar diep geel dan is hij gaar en kun je hem afpellen. Een beetje boter erover en smullen maar. PS dit in het blad roosteren kun je ook in de oven (onder de gril) doen. Mijn dochter Anne was echt helemaal verkocht en geloofde niet dat er niets anders op zat dan boter.
Vorige keer toen ik vertelde dat de prei niet mooi was kreeg ik terug dat ze dat helemaal niet hadden gemerkt. Gelukkig! We doen ons best om de buitenste lelijke bladeren te verwijderen maar ook deze keer kan het zijn dat de schimmels ze wat ernstiger te pakken hebben dan wij kunnen zien.
Het is echt bijna herfst in de tuin. In de sla beginnen de schimmels ook toe te slaan en moesten we de kropsla snel oogsten. Wat minder grote kroppen dan in het voorjaar en hoogzomer dus. Maar wel mooie eikenbladsla.
Deze week maakt Jeanet Matser pesto van onze prachtige rijen groene en paarse basilicum die het tijdens de warmte geweldig naar hun zin hadden. Ook onze overtollige courgettes worden door haar verwerkt in mooie potten courgettes op het zuur.
De zilversteel is een plaatje! (zie hieronder) Het is een soort snijbiet die voor zijn dikke ribben of nerven wordt geteeld. Meestal denken mensen dat het paksoi is maar deze groente is dus eigenlijk een soort biet waarvan je de bladsteel/nerf eet. Het groen is ook prima te eten als spinazie maar de bite zit in de stengel. Ik gebruik dit voorallerlei roerbaksels. Ik vind de wat aardse smaak van de snijbiet goed combineren met shiitake en tijm. Lekker in een risotto met wat gefruite sjalot. Maar ook heel goed op zijn Oosters met oestersaus, sesamzaadjes en paprika voor de kleur.
