zomerfeest

In de tuin begint het frisse groen van het voorjaar plaats te maken voor geeltinten en het donker groen van de nazomer. Het graan begint te rijpen geflankeerd door zonnebloemen en korenbloemen. Het veld met pompoenen en asperges is ondertussen een grote jungle waar ik me gelukkig pas in september in hoef te wagen. Wij blijven nog even in de bessen. Door de regen van de laatste week moesten we ineens alle bessen oogsten. Dus ook deze week weer lekkere aalbessen. Een deel vroegere, die zijn heel rijp en zoet en deels een later ras. Die zijn nog wat zuurder en kun je langer bewaren. 

Er waren deze week voor het eerst weer feestjes in de ommuurde tuin. Ik kon dus weer lekker aan het kokkerellen en bakken. De kruisbessen gingen in een spelt kruimeltaartje en rode bessen in muffins. In de miniquiches vonden de gasten courgette en bosui. En de soep was van rode bieten en basilicum. Dat laatste is een verrassend lekkere combinatie.

Bietensoep met basilicum 
Fruit een grote ui tot hij lekker zoet is in wat olie of boter. Voeg geschilde bieten in blokjes toe  en water tot alles onder water staat. Kook het geheel 15 minuutjes en pureer de soep. Voeg naar smaak zeezout, wat druppels citroensap en peper toe. Nu heb je de keus. Is het erg warm zet de soep in de koelkast en hak de basilicum fijn (hou wat topjes over voor de garnering) en voeg deze op het laatst toe. Wil je soep warm eten voeg ook dan 5 minuten voor het serveren de basilicum toe en pureer het geheel nog even extra. Lekker met een kloddertje zure room. Maar absoluut niet noodzakelijk.

We oogsten op het moment rode en chioggiabieten. Je weet wel die rood met witte. Ze kunnen allebei in de soep zoals hierboven beschreven. De chioggia is zelfs extra zoet.

Niet alleen is er een verandering in de teelten maar ook in onze stagiaires is een wisseling van de wacht. Jan Schuurmans is door naar een nieuw adres op de klei, Esra die oa onderzoek deed naar van nature aanwezige bestuivers is klaar. Karlijn blijft gelukkig nongans wekelijks bijstaan en ook Nikki blijft. Ze heeft haar studie aan de warmonderhof afgerond en versterkt dit jaar onze tuinploeg op de donderdag en vrijdag. Gelukkig heeft de nieuwe lichting stagiaires zich alweer aangemeld en verwelkomen we Jantine, die de cursus agroecologie zo leuk vond dat ze nu Warmonderhof is gaan doen en Marina die ook dit jaar met de opleiding tot medewerker Biologische Landbouw start.

Het slabed is een feestje, wat een keuze: wordt het de donkerrode romaanse sla of de ijsbergsla of misschien toch de kropsla. Morgenochtend beginnen we met het oogsten van de dikste kroppen en zullen jullie het ontdekken. De ijsbergsla is dit jaar wat anders dan jullie gewend zijn uit de winkel. Dit ras heet Elburger Ieskrop. Het is een oud Nederlands ras van de Noord-Veluwe. Met zijn gekroesde en blozende randjes is het een aanwinst voor de tuin vind ik.

De prei wilde dit jaar niet echt dikken. De planten stonden wel mooi in de rij en we konden het goed schoon houden van onkruid, maar gewicht, nee dat werd het niet echt. Dus dunne zomerpreitjes in het pakket dit keer. Lekker in quiche, soep, nasi of de witte delen gestoofd in wat witte wijn en boter. Zo haal je Frankrijk gewoon je keuken in. Ik merk dat ik steeds mediterraner aan het koken ben. Steeds vaker maak ik gewoon allerlei groenten klaar en eet dat dan met wat mooie olijfolie en wat brood en kaas.